Victor Vroomkoning Stapelen gedichten

Kenmerken

Conditie: Zo goed als nieuw

Aantal auteurs: Eén auteur

Beschrijving

Nam de overleden moeder in zijn vorige bundel Bij verstek een bijzondere plaats in, in zijn nieuwe verzameling verzen, Stapelen getiteld, is het de vader, die zijn leven lang bakker was, voor wie Victor Vroomkoning in een cyclus (Voor brood alleen) en een aantal losse gedichten een monument opricht. Vroomkoning is een dichter die in het naakte bestaan, de familieverbanden en de rituelen van het mensenleven de stof vindt voor veel van zijn gedichten. Daarvan getuigen niet alleen de vadergedichten maar ook een groot aantal andere verzen in deze bundel. Juist in het dagelijks leven valt magie te beleven en dat moet met poëzie worden beklonken.
Recensie(s)

De titel verwijst, behalve naar een landgoed in Boxtel, geboorteplaats van de dichter, naar het regel na regel opbouwen van elk gedicht. Centreerde hij zijn stof in 'Bij verstek' (2002) rond de overleden moeder, nu richt Vroomkoning (1938) een monument op dat zijn vaders geest van het graf wil bevrijden. Volgen, behalve jeugdimpressies met oncynisch beleden (katholieke) symbolen, indrukken van mystiek-erotische liefde. Flarden verleden vormen bron van inspiratie, o.a. oorlog, school, vaders bakkerij: tot in de akker blijft vader 'malend wakker'. Van meel tot brood gekneed schuiven de woorden in de oven waarin geest vlees wordt, geincarneerde taal zijns vaders, aards gehecht in intense belevingen: het gedicht als gesloten ruimte waarin de dood bij leven al sterven influistert, zoals bij de monnik in zijn cel. De familiaire band duurt in de intimiteit met zijn kinderen voort. Verinnerlijkte poezie, zegevierend over hedendaags overschreeuwen van angst en stilte. Hommages aan of varianten en commentaar op o.a. Van Ostaijen, Van Gogh, Balthus. Enkele gewijzigde versies van gedichten uit 'Klein Museum' (1987).

Wijnand Steemers